DREWNO dostaje blasku i koloru

Chcąc przemalować drewniane meble lub elementy małej architektury ogrodowej, stwórzmy taką atmosferę, by praca ta stała się przyjemnością nie tylko dla nas, ale innych członków rodziny, których w nią wciągniemy. Nie musimy pomalować wszystkiego w najbliższy weekend – prace możemy rozłożyć na następne, przecież długie lato przed nami, a  na działce nigdzie nam się nie spieszy! Jednak zabawa zabawą, pamiętajmy także o  odpowiednim przygotowaniu podłoża – stare łuszczące się po - włoki na drewnie trzeba najpierw dokładnie usunąć, powierzchnie od - tłuścić, wysuszyć i  dopiero potem malować. DOBRE FARBY, OLEJE I IMPREGNATY CZYNIĄ CUDA Środki do impregnacji i koloryzacji drewna potrafią odmienić każdy, nawet bardzo zniszczony element małej architektury oraz  ogrodowy mebel. Dzięki nim nadamy nowe życie przyblakłym po zimie altanom, ogrodzeniom czy donicom. Do niedawna korzystaliśmy w  tym celu głównie z  bejc i  impregnatów dostępnych w  kolorach odwzorowujących naturalne drewno. Aktualnie dostępne nowoczesne farby do drewna przyciągają atrakcyjną kolorystyką, daleko odbiegającą od zestawu barw typowych dla środków do drewna. Producenci farb prześcigają się w  nadawaniu nazw ich kolorom – nikogo nie zdziwi odcień „pachnącego jałowca”, „chabrowego pola” czy „aromatycznej szałwii”. Nazwy te nie tylko przemawiają do naszej wyobraźni, ale też pobudzają inne zmysły. Co ciekawe, są to zwykle farby stworzone z  myślą o  dekoracji i  ochronie różnorodnych powierzchni.  Sprawdzą się doskonale w przypadku malowania elementów wykonanych nie tylko z drewna, ale też z ceramiki, metalu, aluminium, ocynku, powłok galwanicznych czy PVC. Oznacza to, że za pomocą jednego produktu z łatwością odnowimy meble wypoczynkowe, system rynnowy, ramy okien i balustradę. Środki te nie wymagają zastosowania podkładu, nawet w  przypadku metali nieżelaznych, mogą być nanoszone bezpośrednio na oczyszczone, odpylone podłoże, a ich innowacyjna formuła  zapewnia wysoką odporność malowanej powierzchni na niekorzystne warunki atmosferyczne oraz uszkodzenia mechaniczne. Kolor drewna odmienimy również, korzystając z  nowoczesnych olejów koloryzujących. Zawarty w oleju pigment sprawia, że impregnacja jest mocniejsza niż olejem naturalnym, drewno nie jest tak podatne na promieniowanie UV, a i wilgoć jest przez nie mniej wchłaniana. Nowoczesne środki oferują kilka rodzajów wykończenia drewna: satynowe, metaliczne i  piaskowe, co otwiera przed nami zupełnie nowe możliwości kreacyjne. Nic, tylko brać za pędzel i do dzieła! IMPREGNATY, BEJCE, LAZURY I LAKIEROBEJCE MOGĄ ZMIENIAĆ NATURALNY KOLOR DREWNA, ALE ZAWSZE WYDOBYWAJĄ RYSUNEK JEGO USŁOJENIA. WYBIERAJĄC KRYJĄCE FARBY DO DREWNA, UZYSKAMY JEDNOLITĄ POWIERZCHNIĘ. MALOWANIE DREWNA NA DZIAŁKACH I W SIEDLISKACH Drewniane ściany i oblicówki W przeciwieństwie do mebli ogrodowych, stałych elementów architektury nie da się przechować w suchym pomieszczeniu, przez co są narażone na działanie zmiennych warunków atmosferycznych przez cały rok. Dlatego też oprócz nadania koloru, tak ważne jest właściwe zabezpieczenie drewna. Wodorozcieńczalne impregnaty mają działanie grzybobójcze, owadobójcze oraz ogniochronne, ponadto można od razu wybrać środek koloryzujący. Można też drewno najpierw zaimpregnować, a następnie pomalować akrylową farbą do drewna. Na elewacji stosuje się też bejce, Znaczenie ma środek, którym powierzchnia była malowana poprzednio. Jeśli farbą na bazie lakieru lub rozpuszczalnika, elewacja może się łuszczyć – wówczas należy najpierw zedrzeć starą warstwę. Malowana powierzchnia zawsze powinna być czysta, sucha, odtłuszczona i niełuszcząca się. Ogrodzenia i bramyRenowację drewnianego ogrodzenia powinniśmy zacząć od przeprowadzenia diagnozy stanu desek i starej powłoki. Jeśli drewno miejscami wyblakło, a powłoka jest popękana lub złuszczona, trzeba ją zeszlifować. Przy niewielkich powierzchniach wystarczy przetarcie papierem ściernym granulacji 100-120. W przypadku gdy ogrodzenie otacza całe podwórko, lepiej postawić na mechaniczną szlifierkę, bo płaszczyzna, którą trzeba wyczyścić, jest bardzo duża. Na koniec pozbywamy się piasku czy pyłu, używając szczotki o sztywnym włosiu. Do pomalowania ogrodzenia bardzo często polecane są impregnaty dekoracyjne. Mają tę zaletę, że są wydajne, łatwe w aplikacji, nie wymagają dużej wprawy w użyciu i zazwyczaj są dostępne w szerokiej gamie kolorów. Zwróćmy uwagę, ile warstw preparatu należy położyć – niektóre wymagają nakładania tylko jednej, a nie dwóch czy trzech. To szczególnie ważne, jeśli mamy do czynienia z dużą powierzchnią, ponieważ oszczędza to nasz czas. Jeśli elementy drewniane są poważnie uszkodzone, to należy je zdjąć i zastąpić nowymi NA MIARĘ POTRZEB Zróżnicowanie materiałowe ułatwia także ścisłe dopasowanie nawierzchni do jej funkcji. W  miejscach wymagających utwardzonej nawierzchni – choćby tam, gdzie chodzimy, np. w strefie wejścia do domu lub garażu –  można wykorzystać stabilne, ale droższe elementy wielkoformatowe. To zagwarantuje komfort poruszania się bez ryzyka „wpadania” w stosunkowo mniej stabilną i  niekiedy pylącą nawierzchnię z kruszców czy drobnych kostek wykonanych z  naturalnego kamienia. Dalej od wejścia można już zaplanować żwir czy bruk. Zwolennicy wielomateriałowych nawierzchni zoptymalizują także koszty ich wykonania. Z  tych droższych można np. ułożyć jedynie dekoracyjne bordiury, na takich obramowaniach sprawdzi się np. bruk klinkierowy. Wypełnienie tego typu konstrukcji może być tańsze, np. betonowe czy żwirowe. EKOLOGIA NA CZASIE Łączenie materiałów pozwala również na stworzenie nawierzchni sprzyjającej oszczędzaniu wody – im więcej zatrzymamy jej na działce, tym lepiej dla naszego portfela i natury. Taki efekt uzyskamy, wykorzystując w kompozycji podjazdu, miejsca parkingowego czy ścieżek ogrodowych ażurowe płyty betonowe, a  także ekologiczne kostki brukowe. Wolną przestrzeń między elementami wypełnia się przepuszczalnym kruszywem, a w przypadku ażurowych płyt obsiewa trawą. Dzięki przepuszczalnej powierzchni woda nie spływa do kanałów burzowych, lecz gromadzi się w glebie. Takie same walory będzie miała nawierzchnia, w  której elementem dominującym będzie kruszywo, np. żwir, kliniec czy otoczaki. Wyzwania dla tarasowych dywanów DYWANY ZEWNĘTRZNE Wszystkie te zagrożenia powinny nas skłonić, by na taras lub balkon wybierać  jedynie dywany zewnętrzne, które są odporne na działanie opadów, nie zagraża im też wilgoć utrzymująca się w powietrzu, a długotrwały kontakt ze słońcem nie powoduje blaknięcia tkaniny. Powierzchnia zewnętrznych dywanów i chodników zazwyczaj jest gładka, a przez to łatwa do utrzymania w czystości – każdy kurz i brud zmiatamy zwykłą szczotką, można też szybko go odkurzyć. Wymaganiom tym najlepiej sprostają dywany syntetyczne – w odróżnieniu od dywanów z naturalnych włókien, np. wełnianych, nie chłoną wody, nie zmieniają koloru pod wpływem promieniowania UV i nie odkształcają się. Bez problemu taki chodnik lub dywan może leżeć na zewnątrz przez cały sezon – nie trzeba go zwijać i zabierać do domu w każdą deszczową pogodę. Najlepiej sprawdzą się dywany i chodniki wykonane z antystatycznego polipropylenu – są to bardzo trwałe włókna syntetyczne, które nie chłoną wody ani wilgoci i nie przyciągają kurzu. Dywany sznurkowe, czyli tkane na płasko mają sprężystą, mocno zbitą i twardą strukturę, która ułatwia utrzymanie czystości. Dzięki płaskiej powierzchni w dywanie nie gromadzą się zabrudzenia, łatwiej jest zebrać z niego kurz, okruszki jedzenia i inne odpadki, które stanowią idealną pożywkę dla bakterii, grzybów oraz roztoczy. Dywany sznurkowe mogą występować pod różnymi nazwami – jako dywany na taras tkane, dywany tkane na płasko, czasami tak określa się również dywany sizalowe. Dywany z naturalnych włókien nie są uznawane za najlepsze na balkon czy taras – bardzo źle reagują na wilgoć, kontakt z wodą, a także nadmierną ekspozycję na słońce. Raczej więc zrezygnujmy ze stosowania na zewnątrz wyrobów wełnianych, ale nic nie stoi na przeszkodzie, by wprowadzić do aranżacji tarasów i balkonów niewielkie bawełniane chodniczki, które z łatwością wypierzemy w pralce. Na balkonie można też położyć dywanik łazienkowy – dzięki antypoślizgowemu spodowi będzie on bezpieczny, łatwo go też wyprać. KRZEW O WIELU OBLICZACH DOBRE MIEJSCENiezależnie od tego, na jaką grupę róż się zdecydujemy, odwdzięczą się nam swoją urodą, jeśli zadbamy o stałą, dużą dawkę światła słonecznego. Z tych względów najlepiej wybrać dla nich stanowisko z  wystawą południową. Im więcej cienia, tym słabsze kwitnienie, brak słońca zwiększa również ich podatność na choroby. Można jednak znaleźć odmiany, które tolerują półcień, należą do nich np. parkowa ’Sonenwelt’, rabatowa ’Czerwony Kapturek’, a także pnące ’Jasmina’ czy ’Bajazzo’. Róże lubią miejsca dobrze napowietrzone, ale nie przewiewne. Przy wyborze stanowiska istotne jest też podłoże. Najbardziej dorodne rosną w  żyznej, piaszczysto-gliniastej glebie o  umiarkowanej wilgotności. Ziemia powinna być przed nasadzeniem dobrze spulchniona. Warto też wykorzystać specjalistyczne podłoża do róż, które umieszczamy w  dołku przed sadzeniem. Jeszcze do niedawna krzewy te sadzono jesienią – po wykopaniu ze szkółki sprzedawano je z odkrytymi korzeniami, co powodowało, że o tej porze roku lepiej się przyjmowały i były mniej narażone na przesuszenie. Obecnie sadzi się je także wiosną. Sadzonki powinny być zdrowe i  nieprzesuszone, wybierajmy egzemplarze z 3 pędami i zieloną korą. SAMODZIELNA RENOWACJA Ogrodzenie drewniane niszczeje pod wpływem wilgoci, traci kolor na skutek promieniowania UV, a  w  miejscach zacienionych porasta je mech i  glony. Aby poprawić jego wygląd, za pomocą papieru ściernego usuwamy resztki farb, lakierów czy zmurszałą warstwę. Następnie powierzchnię oczyszczamy z  kurzu i  odtłuszczamy. Dopiero wtedy możemy drewno pokryć odpowiednim środkiem – impregnatem, olejem czy lakierem. Liczba warstw preparatu powinna być dostosowana do zaleceń producenta. Pamiętajmy jednak, że taki zabieg należy powtarzać co kilka lat. Podobnie postępujemy z  ogrodzeniem metalowym. Jeśli nie jest kompletnie skorodowane, możemy je pomalować, oczywiście po wcześniejszym oczyszczeniu powierzchni. Niewielkie ogniska korozji usuwamy drucianą szczotką, papierem ściernym, do większych przyda się szlifierka. Łuszczącą się starą powłokę zdzieramy szpachelką. Możemy również użyć preparatów do usuwania farby – sprawdźmy jednak na opakowaniu, czy mogą być stosowane na metalowe powierzchnie. Ogrodzenie musimy jeszcze odtłuścić. Aby prace przebiegały szybciej, warto do malowania wybrać dekoracyjno-ochronną farbę zawierającą środki antykorozyjne – nie musimy w  tym przypadku stosować preparatu antykorozyjnego ani farby podkładowej. Natomiast renowacja odspojonych daszków montowanych na słupach ogrodzeniowych lub podmurówkach polega na usunięciu pozostałości po kleju montażowym i  ponownym przyklejeniu elementów. Pamiętajmy, aby stosować wyłącznie mrozoodporny klej! SZCZELNE CZY AŻUROWE? Wybór ogrodzenia nie jest łatwy. Przemyślmy więc dobrze decyzję, ponieważ nowa bariera będzie nam służyła prawdopodobnie przez kilkadziesiąt lat. Jeśli zależy nam na skutecznym oraz  całkowitym odizolowaniu się od ruchliwej ulicy i  ciekawskich przechodniów czy sąsiadów, postawmy na ogrodzenie pełne. Szczelny mur można wykonać np. z kamienia. Efektownie wyglądają piaskowce i  wapienie, ale najtrwalszy jest granit, bazalt i  kwarcyt. Elementy można łączyć w  regularne lub nieregularne wzory za pomocą zaprawy cementowej. Sprawdzonym budulcem do szczelnych parkanów są także cegły: ceramiczne czy silikatowe. Taki mur jest także doskonałą ochroną przed hałasem. Możemy również wykorzystać bloczki lub pustaki betonowe. Mają duże gabaryty, więc ogrodzenie powstanie szybko. Ciekawym rozwiązaniem jest wykorzystanie pustaków gazonowych. Stanowią dobrą ochronę przed hałasem i wiatrem, ponadto możemy wypełnić je ziemią i  posadzić rośliny. Popularność zdobywają gabiony. To kosze z  siatki zgrzanej ze stalowego drutu, które zazwyczaj wypełnia się szczelnie kamieniami, efektownie wygląda drewno czy szkło. Pełne ogrodzenie możemy również wykonać z  gotowym drewnianych lub betonowych paneli. Gdy nie chcemy zasłaniać widoków, to możemy zdecydować się na ogrodzenie ażurowe. Najczęściej składa się z  podmurówki, słupów konstrukcyjnych oraz umieszczonych między nimi przęseł. Podmurówkę wykonuje się z  kamieni, bloczków i cegieł. Standardowo ma ona wysokość 20-30 cm, chociaż można spotkać takie, które mają nawet 1 m. Słupki ogrodzeniowe można wznieść np. z  cegieł lub ze stali. Materiał dobiera się do podmurówki lub przęseł. Najczęściej spotyka się przęsła drewniane, z żeliwa, stali lub w  postaci siatki. Wypełnienie może być ułożone w dowolne wzory (proste lub bardzo dekoracyjne) i  mniej lub bardziej przesłaniać widok z  działki na okolicę. Jeśli nasza sypialnia służy nam do pracy, to na biurku czy na czy stole powinna znaleźć się lampka. Zadbajmy również o oświetlenie lustra, przy którym robimy makijaż. Jak sterować oświetleniem z dwóch różnych miejsc?Chociaż wyłączniki schodowe – jak wskazuje nazwa – wykorzystywane są do sterowania oświetleniem schodów, to z powodzeniem możemy wykorzystać je w różnych miejscach w domu, w tym właśnie w sypialniach. Zazwyczaj służą do włączania i wyłączania oświetlenia sufitowego. W sypialni warto jeden łącznik zamontować przy wejściu do pomieszczenia, a drugi przy łóżku. Nie ma znaczenia, w jakiej kolejności będziemy naciskać kontakty, efekt będzie zawsze taki sam – światło będzie się zapalać albo gasnąć. Wyłączniki schodowe to bardzo wygodne rozwiązanie – na przykład przed zaśnięciem nie będziemy musieli wstawać z łóżka, by zgasić światło. O ich instalacji i rozmieszczeniu warto pomyśleć już na etapie projektu domu, gdyż instalację elektryczną wykonuje się, gdy budynek jest jeszcze w stanie surowym. Wybierając wyłączniki, inwestorzy zazwyczaj stawiają na tradycyjną biel. Dużą popularnością cieszą się także łączniki srebrne, złote, beżowe, brązowe, grafitowe czy czarne. Nie brakuje także tych elementów w soczystych i pastelowych barwach. Możemy zdecydować się na wyłączniki zbliżone do koloru ścian lub odwrotnie – takie, które zapewnią atrakcyjny kontrast. Większość wyłączników schodowych wykonanych jest z tworzywa sztucznego. Kupimy je w przystępnej cenie w sklepach budowlanych czy salonach sprzedaży. Dostępne są także wyłączniki z innych materiałów, na przykład szkła, mosiądzu, stali, aluminium czy drewna – liczmy się jednak z większym wydatkiem. Dobrym wyborem będą te z punktowym oświetleniem ikony schodów lub wypełnione lampkami LED, dzięki czemu będą widoczne w nocy. Zwróćmy także uwagę na sposób montażu. Wyłączniki dzielą się na podtynkowe i natynkowe – wybierzmy pasujące do instalacji elektrycznej. Ważne jest także napięcie. W „polskich” wyłącznikach jest to 230 V i są one dostosowane do naszych warunków, jednak sprowadzając modele z zagranicy, sprawdźmy ten parametr. Gry i zabawy ogrodowe ZRÓB TO SAMPasjonaci majsterkowania bez trudu mogą wykonać samodzielnie łamigłówki w wersji XXL z przeznaczeniem do gry na murawie. Wykonane z drewna i poddane odpowiedniej impregnacji (środkami do konserwacji drewna) będą służyć przez kilka sezonów, a dla znajomych i dzieci będą z pewnością przedmiotem podziwu. Proste gry jak np. domino czy kręgle fińskie wcale nie wymagają wyjątkowych umiejętności stolarskich. NIE TYLKO GRILLOWANIELato w ogrodzie nieodmiennie kojarzy nam się z  grillowaniem, rodzinnymi imprezami okolicznościowymi i biesiadowaniem „pod gruszą”. Taka forma spędzania czasu jest niezwykle miła, ale czy w obecnych okolicznościach zdrowa? Warto zatem w tym roku zmienić nieco formułę spotkań towarzyskich i  nie ograniczać się jedynie do zasiadania za stołem, ale zorganizować przy tym aktywną grę – zafundować sobie nieco ruchu, a  przy tym przyjemny oraz  wesoły wysiłek umysłowy AKTYWNOŚĆ W OGRODZIE DLA ZDROWIA I HUMORU Zabawy i  gry integrują, wprowadzają dużo radości, pobudzają do myślenia, mobilizują do ruchu. Kiedy odbywają się na świeżym powietrzu, przyczyniają się dodatkowo do poprawy naszej kondycji i  uruchamiają mechanizmy prozdrowotne. Odpowiedni wybór gier czy dyscyplin pozwoli aktywizować zarówno seniorów, nawet z mniejszym potencjałem ruchowym, jak i młodzież oraz dzieci, które energii i potrzeby ruchu mają aż nadto. Większość z nas poprzez pracę, a także szkołę doświadczyła w  ostatnim czasie statycznej, ograniczonej do biurka i komputera „aktywności”. Codzienny brak ruchu i zajęć sportowych z pewnością u wielu z nas odcisnął piętno również na nastroju. Lato to doskonały moment, by odmienić tę tendencję, zadbać o siebie i bliskich. Prestiżowe pokrycia cementowe i ceramiczne POPULARNE BITUMICZNEDo najchętniej wykorzystywanych materiałów na pokrycia daszków małej architektury należą dachówki bitumiczne, często nazywane gontami, faliste płyty bitumiczne oraz papy zgrzewalne. Swoją popularność pokrycia te zawdzięczają niskiej cenie, nie sprawiają też problemów podczas montażu i konserwacji, których może podjąć się wielu domorosłych majsterkowiczów. Ich atutem jest również mały ciężar – 1 m² pokrycia dachu dachówkami bitumicznymi wynosi 8-13 kg, papą 4-6 kg, a  płytami ok. 4 kg. Znajdziemy wśród nich odpowiednie do krycia dachów o różnym kącie nachylenia połaci. Dachówkami bitumicznymi można pokrywać dachy o kącie nachylenia 12- -90°, falistymi płytami bitumicznymi o nachyleniu połaci 5-90° oraz łukowe o  promieniu krzywizny 5-9 m. Bez problemu dobierzemy także papę do każdego dachu zarówno płaskiego, jak i stromego. W ostatnim czasie pokrycia bitumiczne ceni się również za atrakcyjne wzornictwo. Gonty bitumiczne to prostokątne pasy długości ok. 1 m i  szerokości 30-35 cm. Dolne krawędzie pasów wykrojone są w różne kształty, np. trójkąta, prostokąta, trapezu lub łuski. Wycięcia te decydują o wyglądzie gotowego dachu. Oprócz ciekawej formy gonty i płyty mają też bogatą kolorystykę bliską pokryciom ceramicznym, kamiennym czy drewnianym gontom. Szczególnie efektownie prezentują się te, w  których warstwę wierzchnią tworzy posypka mineralna – z  granulatu bazaltowego lub pokruszonego łupka kamiennego. Bitumiczne płyty faliste są sprzedawane w  postaci arkuszy o  długości 2 m i szerokości od 0,95 do 1,23 m, na których występuje przeważnie 10 fal. Różnią się wysokością, a także szerokością przetłoczeń. Najczęściej spotykane kolory to brązowy, zielony, czerwony i czarny. Ciekawą propozycją na pokrycia daszków małej architektury są papy zgrzewalne z  warstwą bitumiczną wzbogaconą polimerami APP i  SBB, które poprawiają trwałość pokrycia. Powierzchnia licowa papy pokryta jest gruboziarnistą posypką chroniącą przed promieniowaniem słonecznym, deszczem, wahaniami temperatury i  rozmiękczaniem. Posypka może mieć kolor szary, zielony, czerwony lub czarny. Ważna jest gramatura papy – im jest wyższa, tym pokrycie będzie trwalsze. Pamiętajmy, że zarówno gonty, jak i papę można układać jedynie na sztywnym poszyciu. Trwałość pokryć bitumicznych określa się nawet na 40 lat – to wystarczający czas dla obiektów ogrodowych. NOWOCZESNE DASZKI POLIWĘGLANOWE